''Όπως κάθε συνταξιούχος,
χαίρομαι με τη φιλόφρονη και χαριτωμένη διάθεση των νεαρών πωλητριών της
γειτονιάς μου. Έχω να κάνω τα ψώνια μου κάθε πρωί και η άμεση επαφή είναι μάλλον
ευχάριστη. Είναι ωραίο πράγμα να προκαλείς ευχαρίστηση. «Χαλαρώνεις», όπως
λέγεται κατά κόρον στις τεταμένες σχέσεις της ακατανόητης πραγματικότητας, με
την επωδό: «μην αγχώνεσαι». Πριν συνηθίσουν τ’ αυτιά μου, οι εκφράσεις αυτές μ’
εξόργιζαν. Ποιός είσαι συ που μου δίνεις βουδιστικές συμβουλές! Απέναντι στην
αταραξία του Βούδα, στο μυαλό μου εμφανιζόταν ο Χριστός μαινόμενος κατά των
εμπόρων. Σιγά σιγά συνήθισα. Τώρα μειδιώ, διότι το μόνο που διαπιστώνω
καθημερινώς είναι η μόνιμη φρενίτιδα και η εξ αυτομάτου εκφορά των εν λόγω
φράσεων..''
No comments:
Post a Comment