Tuesday, September 8, 2015

Η Απομάγευση της Αριστεράς Του Μάνου Στεφανίδη

Η εξουσία παχαίνει, η εξουσία ναρκώνει, η εξουσία υπάρχει για τον εαυτό της, η εξουσία ανακυκλώνει τα γνωστά φθαρμένα πρόσωπα, π.χ. τον Ρουμελιώτη και τον Ταγματάρχη -αυτό είναι η ασφάλεια της-  και έπειτα προσελκύει τα καινούρια ώσπου να κάνει κι αυτά γνωστά και φθαρμένα. Στην εποχή της ταχύτητας, η διαδικασία αυτή είναι μοιραίο να γίνεται ταχύτατα και τα πρόσωπα να μεταλλάσσονται σε προσωπεία πιο γρήγορα από ό, τι μεταμόρφωσε η Κίρκη τους συντρόφους του Οδυσσέα. Μόνο που τώρα μιλάμε για τους δικούς μου συντρόφους. Οι σύντροφοί μου, τι οξύμωρο, είναι πια μοχλός της εξουσίας. Κι εγώ; Εγώ είμαι πάλι στον γνωστό μου ρόλο του να είμαι απέναντι. Μόνο μου αξιοθρήνητο όπλο, τα κείμενά μου. Κείμενα που προσπαθούν να καταδείξουν την αχρωματοψία της εξουσίας.
Επειδή η εξουσία δεν είναι ούτε γαλάζια, ούτε πράσινη, ούτε κόκκινη. Η εξουσία είναι δεν είναι καν ριγέ. Η εξουσία είναι απλώς εξουσία και το χρώμα της αργά η γρήγορα θα είναι το μαύρο. Θέλετε ένα παράδειγμα; Τον Φίλη να κατηγορεί τη Ζωή ότι συμπλέει με τη Χρυσή Αυγή, sic! Η εξουσία δεν αξιοποιεί ευκαιρίες γιατί είναι αυτή η ευκαιρία για τους λογής επιβήτορες της. (Οι φοράδες της εξουσίας περιέργως μου είναι συμπαθέστερες)...
Διαβάστε περισσότερα..

No comments:

Post a Comment