Thursday, May 14, 2015

Πόλεμος και πόλεμος του Λάσλο Κρασναχορκάι, «Πόλις» σε σπουδαία μετάφραση Ιωάννας Αβραμίδου

''Σήμερα (ή, κατά τον τίτλο, χθες) τελείωσα το ομορφότερο και βιαιότερο βιβλίο που διάβασα εδώ και πολύ καιρό, το Πόλεμος και πόλεμος του Λάσλο Κρασναχορκάι, που έβγαλε η «Πόλις» σε σπουδαία μετάφραση Ιωάννας Αβραμίδου, ένα βιβλίο που διάβαζα για κοντά εφτά μέρες, λίγο-λίγο, σαν από φόβο, τόσο σαν φόβο, μάλλον, μην τυχόν και δεν μου αρέσει —γιατί το περίμενα με πάθος και το διαφήμιζα δεξιά-αριστερά καιρό τώρα και είχα μιαν έγνοια μην τυχόν και είχα πέσει έξω: ανόητη έγνοια—, όσο και από φόβο καθαυτόν: από φόβο απέναντι στις λέξεις του Κρασναχορκάι, στη Βαβέλ των προτάσεών του, στους πύργους των φράσεών του, στις μεγάλες αποστάσεις που καλύπτουν, τρέχοντας και κουτρουβαλώντας προς τα πάνω, ολοένα προς τα πάνω, πριν κατακρημνιστούν στα χάη που άνοιξαν οι ίδιες, διαρκώς αυτοσυντριβόμενες και ολοένα επαναγεννημένες, από φόβο απέναντι στις αλυσιδωτές συστοιχίες λέξεων του Κρασναχορκάι που σκαρφαλώνουν και γκρεμίζονται, πετούν και καταρρίπτονται («…οι φράσεις ήταν καλά δομημένες, οι λέξεις, τα σημεία στίξης, οι τελείες, τα κόμματα, όλα ήταν ωραία τοποθετημένα, κι ωστόσο […] όλα όσα συνέβαιναν στο τελευταίο μέρος μπορούσαν να συνοψιστούν σε μια λέξη: κατάρρευση […] γιατί οι φράσεις έμοιαζαν να τρελάθηκαν, μόλις άρχιζαν, ανέπτυσσαν αμέσως..''

No comments:

Post a Comment