Αλλά και η πιο τρυφερή. Αυτή που κάνει χρόνια τώρα ο φωτογράφος Jon Crispin
με τις βαλίτσες των τροφίμων του ασύλου Willard. Στο άσυλο αυτό
κλείστηκαν κατά καιρούς εκκεντρικοί, παράξενοι και κάθε είδους σαλεμένοι
που συγγενείς και γιατροί δεν μπόρεσαν να χειριστούν με άλλο τρόπο παρά
να τους καταχωνιάσουν κάπου μακρυά από προσώπου γης. Οι περισσότεροι
από αυτούς πέρασαν όλη τους τη ζωή εκεί, συχνά χωρίς επισκέψεις.
Θάφτηκαν απέναντι από το άσυλο αφήνοντας πίσω τους μια βαλίτσα με ότι
τους συνόδεψε κατά την εισαγωγή τους. Χάρη στην αξιοθαύμαστη ενδελέχεια
των εργαζομένων στο άσυλο τα πράγματα των τροφίμων δεν πετάχτηκαν παρά
καταγράφηκαν, ταξινομήθηκαν και κατέληξαν σε μουσείο. Ήρθε η στιγμή να
ξαναβγούν στο φως με την επιμονή του φωτογράφου που βούτηξε στο
αντικείμενο χωρίς κανείς να ξέρει αν θα αναδυθεί ποτέ. Μπορούμε λοιπόν
σήμερα να διαβάσουμε εκατοντάδες βιογραφίες έχοντας στη διάθεσή μας τα
ελάχιστα αλλά τόσο εύγλωττα υπάρχοντά τους
No comments:
Post a Comment