ΣΥΝΤΑΓΜΑΤΙΚΟΣ ΛΟΓΟΣ,ΠΟΛΙΤΕΙΑΚΗ ΚΡΙΣΗ

Τα όρια της υπό συζήτηση συνταγματικής αναθεώρησης.
Η αναθεώρηση ενός Συντάγματος είναι, τελικά, μία πολιτική πράξη που λαμβάνει την μορφή νομικού γεγονότος. Ως νομικό γεγονός μια συνταγματική αναθεώρηση έχει όρια, αναγόμενα τόσο στην φύση του συνταγματικού κανόνα όσο και στις συγκεκριμένες συνθήκες μέσα στις οποίες αυτή επιτελείται.

Το Σύνταγμα θέτει νομικά πλαίσια. Όποια νομικά πλαίσια και να θέσει όμως, κάποτε -αυτό διδάσκει η ιστορική εμπειρία- θα έρθει η κοινωνική και πολιτική ύλη να τα διαβρώσει, αλλοιώσει ή και ανατρέψει. Το Σύνταγμα διοχετεύει -«εγκοιτώνει» κατά την εμβληματική διατύπωση του Αλέξανδρου Σβώλου- την ροή των πολιτικών και κοινωνικών πραγμάτων: η αναθεωρημένη συνταγματική μας κατασκευή μπορεί μεν να διευκολύνει μία κατεύθυνση της πολιτικής και της κοινωνίας ή να δυσχεράνει μιαν άλλη, δεν υποκαθιστά όμως ούτε την πολιτική ούτε την κοινωνία. Αυτό είναι ένα πρώτο και θεμελιώδες όριο ως προς τι μπορεί κανείς να αναμένει από μία συνταγματική αναθεώρηση.

Όριο θέτει επίσης ο διεθνής χαρακτήρας της κρίσης. Στον βαθμό που η πηγή του ελληνικού προβλήματος δεν είναι εθνική, το εθνικό Σύνταγμα- δεν αρκεί για την αντιμετώπισή του. Και μία άριστη δηλαδή λειτουργία άριστων ελληνικών συνταγματικών θεσμών δεν θα αρκούσε για να κρατήσει την Ελλάδα έξω από μία κρίση διεθνούς χαρακτήρα όπως αυτή.  Αυτό είναι ένα δεύτερο όριο ως προς τι μπορεί να αναμένει κανείς από μία συνταγματική αναθεώρηση στην Ελλάδα σήμερα.

Διαβάστε περισσότερα..