''κι εκεί γύρω στο Πάσχα είναι που ξυπνάνε οι αρκούδες της ψυχής μας…

''…κι αναρωτιούνται αν όλα είναι ακόμα στη θέση τους. Ίσως αυτός να είναι ο λόγος που οι άνθρωποι της περιοχής μου παίρνουν τους δρόμους  με φόρα μεγάλη τις μέρες του Πάσχα, έχουν δεν έχουν λεφτά για ταξίδια, έχουν δεν έχουν όρεξη για περιπέτειες.

Κι εμείς λοιπόν με όλους τους άλλους μαζέψαμε τα κουρέλια μας _κάθε χρόνο και φτενότερα_ φορτώσαμε τα σακίδια καλοκαιρινά ρούχα κι ελπίδες για κολύμπι στα νερά που θα ξεπλύνουν εννέα μήνες καναπέ και ηλεκτρονικά νέα. Όσα ευχήθηκα έγιναν φέτος. Μετά από χρόνια “χειμωνιάτικου” Πάσχα εφέτος μας χαρίστηκαν εντελώς καλοκαιρινές μέρες. Και όλα όπως πάντα τα ίδια και βελτιωμένα.

Εντυπωσιακό πως αυτό το μικρό ψαροχώρι κάθε χρόνο έχει και μια βελτίωση να προσφέρει. Αυτή τη φορά το πίσω λιμανάκι άλλαξε εντελώς όψη χάρη σε κάποιο εύπορο τέκνο του τόπου ο οποίος αφού αναπαλαίωσε το παλιό τελωνείο και το γέμισε έργα τέχνης,  διαμόρφωσε τον γύρω χώρο κάνοντας έτσι δώρο στο δημόσιο  μια νέα πτέρυγα στην προμενάντ του χωριού.

Μ΄αρέσει να πειράζω τους ντόπιους ότι ο Αυλαίμονας θα γίνει κάποτε Σαιν Τροπέ και τότε δεν θα πλησιάζεται από μας που χρόνια τώρα ποτίζουμε τον τοπικό τουρισμό με το ποτηστήρι ενώ έχουν πλακώσει οι άλλοι με τα βυτία. Μέχρι τότε πάντως έχω να παρατηρήσω ότι ελέω κρίσης οι τιμές  στα δωμάτια κατέβηκαν στα μισά. Όχι πως μάθανε όλοι να κόβουν αποδείξεις, αλλά κάτι είναι κι αυτό. Αγάλια αγάλια γίνεται η αγουρίδα μέλι..''

Διαβάστε περισσότερα..