''Νάρκισσος περιπαθώς ερωτευμένος με τον εαυτό του, ο Αλέξανδρος Καπάνταης είναι ένας από τους εκατοντάδες ατάλαντους που στήριξε τη ζωή του πάνω στην ψευδαίσθηση πως είναι καλλιτέχνης. Φανφαρόνος, κομπορρήμων, λογοκόπος και αθεράπευτα ιδιοτελής έχει κατορθώσει να επιβληθεί όχι μόνο στο ιδιωτικό φιλικό του περιβάλλον αλλά και στο ευρύτερο κοινωνικό-πνευματικό αθηναϊκό τοπίο. Η διευθυντική του θέση σε νευραλγικό υπουργείο τού προσφέρει απειράριθμες ευκαιρίες προβολής με αντάλλαγμα πάσης φύσεως διευκολύνσεις. Και η χαμαιλεοντική του στάση (υποτακτικός απέναντι στους ισχυρούς και εξυπηρετικός απέναντι σε όσους του προσφέρουν εκδουλεύσεις) τον αναδεικνύουν σε μεγαλεπήβολο παρασιτικό οργανισμό του δημόσιου τομέα. Συνεπώς οι θεσμικές επιβραβεύσεις πέφτουνε βροχή - από το υπουργείο Πολιτισμού και την Ακαδημία Αθηνών ώς τις κρατικές θεατρικές σκηνές, τα ΜΜΕ και τον Δήμο Αθηναίων. Οταν πρωτοεμφανίστηκε η «Φανταστική περιπέτεια» του Αλέξανδρου Κοτζιά (Κρατικό Βραβείο Μυθιστορήματος 1986), ο «καπανταϊσμός» χαρακτηρίστηκε ιλαροτραγικό στοιχείο, καθοριστικό και σαφώς αναγνωρίσιμο της ελληνικής πνευματικής ζωής. Σήμερα, που το μυθιστόρημα ξανακυκλοφορεί από τις εκδόσεις «Κέδρος» (σελ. 330) γνωρίζουμε πως ο δημιουργός του περιέγραψε κάτι περισσότερο - αποτύπωσε τις βαθιά νοσηρές έξεις μιας κοινωνίας που επιμένοντας να λειτουργεί στρεβλά δεν μπορούσε παρά, με μαθηματική ακρίβεια, να χρεοκοπήσει..'' της ΕΛΙΣΑΒΕΤ ΚΟΤΣΖΙΑ
No comments:
Post a Comment