''Αφετηρία της δουλειάς µου ήταν µια σειρά µικρά σχέδια από το φυσικό. Σχεδίαζα βότσαλα διάτρητα, µελετώντας τις σχέσεις ανάµεσα στα κενά και στα πλήρη, καθώς και τις σκιές που έριχνε το φως όταν περνούσε µέσα από τις τρύπες. Έπειτα άρχισα να τα προβάλλω µέσα στον καθηµερινό χώρο. (Αργότερα έκανα και µια σειρά φωτοτυπίες). Οι σκιές τους προβάλλονταν πελώριες και παραµόρφωναν τελείως την οροφή, τους τοίχους, τις πόρτες, τα έπιπλα και τα αντικείµενα. Δουλεύοντας το θέµα φως-σκιά πάνω σε αυτές τις επιφάνειες και τα αντικείµενα, αντιµετώπισα το πρόβληµα της αυτοτέλειας της υλικής επιφάνειας. Πώς δηλαδή θα διατηρηθεί ο ιδιαίτερος χαρακτήρας κάθε ύλης (ξύλο, τοίχος, χαρτόνι κ.λπ.), τόσο στο φωτεινό όσο και στο σκιασµένο µέρος χωρίς να χαθεί κάτω από το στρώµα της χρωστικής ύλης (χρώµα, µελάνι κ.λπ.). Κάθε υλική επιφάνεια (τοίχος, ξύλο, άσφαλτος, λαµαρίνα κ.λπ.) αποτελείται από µία σειρά τυχαία «επεισόδια» που οφείλονται στη σύσταση του υλικού, στη φθορά του από τη χρήση, στα ίχνη που άφησε το ανθρώπινο χέρι που το δούλεψε – όλα αυτά παραλλάσσουν ανάλογα µε το πώς δέχεται, κάθε φορά, το φως..''
No comments:
Post a Comment