Tuesday, December 21, 2010

ΕΥΡΩΠΗ ''ΖΗΤΕΙΤΑΙ ΣΤΡΑΤΗΓΙΚΗ'' του ΑΝΤΩΝΗ ΤΡΙΦΥΛΛΗ

Οταν οι Αµερικανοί µπήκαν στοΙράκ το 1990 ήταν, θυµάµαι, Αύγουστος. Ο Ντελόρ ανακάλεσε τουςεπιτρόπους από τις άδειες και, σε έκτακτη συνεδρία του Κολεγίου της Τετάρτης, τους µίλησε. «Κυρίες και κύριοι, αυτό που συνέβη ανέδειξε το πρόβληµά µας. Είµαστε µια παγκόσµια οικονοµική υπερδύναµη µε πήλινα πόδια.Με πόδια νάνου. Ούτε που µας ρώτησαν οι Αµερικανοί και βοµβαρδίζουν τη Βαγδάτη. Αν δεν κάνουµε κάτι, θα έχουµε αργότερα κρίση στη στρατηγική µας για το σχέδιο της Ευρώπης». Και τους κάλεσε να κάνουν προτάσεις για τη διόρθωση. Η απάντηση στιςπροκλήσεις των καιρών ήταν δυνατή. ΗΕ.Ε. προχώρησε µε ταχείς ρυθµούς στην υιοθέτηση ενιαίου νοµίσµατος και στη διεύρυνση προς νέους αδελφούς Ευρωπαίους. Ετσι, σε χρόνους ιστορικά πρωτοφανείς, γίναµε 27 και αποκτήσαµε το ευρώ. Εστω και κουτσό. Γιατί κάποιοι δεν το ήθελαν αρτιµελές.

Τέτοιας εµβέλειας πολιτική χρειάζεται το παγκόσµιο σύστηµα σήµερα, για ναηρεµήσουµε. Επιλογή στόχων,σφικτό χρονοδιάγραµµα και γρήγορη εφαρµογήτων δράσεων για την επίτευξή τους. ∆εν αρκούν πλέον διαγγέλµατα υποστήριξης του ευρώ και, έστω γενναίες, αποφάσεις για µόνιµο µηχανισµό, προγράµµατα λιτότητας τύπουντόµινο, διακηρύξεις αποφασιστικότηταςεπιτρόπων..''
'' ΤΑ ΝΕΑ ''

5 comments:

  1. Όσο υπάρχει ως μέλος της Ε.Ε. το Ηνωμένο Βασίλειο (κατά τον Ντε Γκώλ) η Ευρώπη θα παραμείνει ο αδύνατος κρίκος στην παγκόσμια αλυσίδα των υπερδυνάμεων. Η πολιτική της Αγγλίας τουλάχιστον από τον Πίτ τον νεώτερο και εντεύθεν ήταν και παραμένει να μην υπάρξει ισχυρός αντίπαλος της στην Ηπειρωτική Ευρώπη. (τότε της ιδίας τώρα των ΗΠΑ, για τις οποίες και από τις οποίες κινείται). Είτε λέγεται Ναπολέων, είτε Κάϊζερ είτε Χίτλερ.
    Η απότομη μεγέθυνση-επέκταση της Ε.Ε. χωρίς να έχει προηγηθεί η αναγκαία εμβάθυνση (στρατηγική επειδίωξη των ΗΠΑ-Αγγλίας)αδυνάτισε περισσότερο το Ευρωπαϊκό οικοδόμημα, που κινδυνεύει να καταντήσει Πύργος της Βαβέλ.
    Από την άλλη πλευρά χωρίς ενιαίο ισχυρό στρατό και ενιαίο ισχυρό νόμισμα η Ευρώπη, δυστυχώς, δεν θα λαμβάνεται σοβαρώς υπ' όψιν.
    Χρόνια πολλά.

    ReplyDelete
  2. Συμφωνώ απολύτως.Αλλά η τελευταία σου φράση είναι το κίνητρρο για το άρθρο.Όχι ότι ακούει κανε'ις , αλλά να , έτσι..
    Χρόνια πολλά

    ReplyDelete
  3. Η απότομη διεύρυνση (από 15 σε 25) οφείλεται εν πολλοίς σε Γερμανικό λάθος.
    Πίστευαν οι Γερμανοί ότι έτσι μέσω Budesbank και Γερμανικής Βιομηχανίας θα κατακτήσουν προς Ανατολάς τον ζωτικό χώρο για τον οποίον ο Κάϊζερ, ο Χίτλερ και η Βέρμαχτ έκαναν (και έχασαν) τους δύο παγκόσμιους πολέμους!
    Οι Ανατολικοί όμως που φοβούνται (δικαίως) τους Γερμανούς όσον και τους Ρώσους, μπαίνοντας στην Ε.Ε. κατέφυγαν στην αγκάλη των ΗΠΑ!

    ReplyDelete
  4. Εδώ διαφωνώ/ Μπορεί να πίστευαν ότι θέλαν οι Γερμανοί. Εγώ όμως πίστευα πρώτα από όλα στην ανάγκη που είχαν αυτές οι χώρες να βρεθούν όσο πιο ασφαλείς μπορούσαν στην φυσική τους κοιτίδα που ήταν η Ευρώπη και σε ασφαλές δημοκρατικό πρριβάλλον, μετά πολύχρονη διακτατορικ'η δοακυβέρνηση. Κοντά στα χλωρά ποτίστηκαν και τα ξερά. Η Κύπρος. Κάποιες από αυτές ήθελαν και ορθώς μεγαλύτερη εξασφάλιση που ήταν η Αμερική λόγω ΝΑΤΟ.

    ReplyDelete
  5. Αναφέρθηκα σε τι επεδίωκαν οι Γερμανοί με την διεύρυνση. Όχι τι επεδίωκαν τα νέα μέλη.

    ReplyDelete