Sunday, August 29, 2010

KΥΡΙΑΚΗ ΜΕ ΚΑΒΑΦΗ/KAVAFIS

Κατά τες συνταγές αρχαίων Ελληνοσύρων μάγων

«Ποιό απόσταγμα να βρίσκεται από βότανα
γητεύματος», είπ' ένας αισθητής,
«ποιό απόσταγμα κατά τες συνταγές
αρχαίων Ελληνοσύρων μάγων καμωμένο
που για μια μέρα (αν περισσότερο
δεν φθάν' η δύναμίς του), ή και για λίγην ώρα
τα είκοσι τρία μου χρόνια να με φέρει
ξανά· τον φίλον μου στα είκοσι δυο του χρόνια
να με φέρει ξανά -- την εμορφιά του, την αγάπη του.

»Ποιό απόσταγμα να βρίσκεται κατά τες συνταγές
αρχαίων Ελληνοσύρων μάγων καμωμένο
που, σύμφωνα με την αναδρομήν,
και την μικρή μας κάμαρη να επαναφέρει.»

Κωνσταντίνος Π. Καβάφης (1931)

According to the formulas of ancient Grecosyrian magi

"What distillate can be discovered from herbs
of a witching brew," said an aesthete,
"what distillate prepared according
to the formulas of ancient Grecosyrian magi
which for a day (if no longer
its potency can last), or even for a short time
can bring my twenty three years to me
again; can bring my friend of twenty two
to me again -- his beauty, his love.

"What distillate prepared according
to the formulas of ancient Grecosyrian magi
which, in bringing back these things,
can also bring back our little room." 

4 comments:

  1. Ποιό απόσταγμα άραγε υπάρχει που να μας θυμίσει τη χαρά, τη ξεγνοιασιά, την αντισυμβατικότητα; Βουτιά στο παρελθόν λοιπόν για μιά νέα εκκίνηση στο μέλλον...
    Σκέψεις για την τελευταία Κυριακή του Αυγούστου.

    AnaBax

    ReplyDelete
  2. Λάθος .

    Βουτιά στο άχρονο που σαν φωτιά που καταστρέφει τα πάντα,- και αν ειμαστε μυθικοί σαν φοινικες και ανθεκτικοί σαν βεδουϊνοι, θα αναγεννηθούμε άλλοι, καινοί, αβαρείς σαν νιφάδες χιονιού και ίσως χαριτωμένοι σαν πεταλούδες .

    σκέψεις για μια ζωή όπου ο χρόνος δεν εχει κανένα όνομα : δεν τον λένε Αυγουστο, ούτε Κυριακή ή Τρίτη (πρώτη ή τελευταία), ούτε 2010 ή κάτι παρομοιο ή μη .

    υσ: και το καλυτερο των παρελθόντων δεν είναι παρά ένα κενοτάφιο.

    ReplyDelete
  3. ''Ποιός, λοιπόν, έτσι μας έστρεψε, ώστε
    ο,τι κι αν κάνουμε, παίρνουμε τη στάση κάποιου
    που όλο αναχωρεί; Όπως κι εκείνος πάνω
    στον τελευταίο λόφο, απ' όπου όλη του την κοιλάδα μπορεί
    γι' ακόμη μια φορά να δει, όλο πισωγυρνά, σταματά κι αργοπορεί -
    έτσι κι εμείς ζούμε και πάντα αποχαιρετούμε.''

    R.M.Rilke

    'Ετσι, για το απόγευμα της τελευταίας Κυριακής του Αυγούστου.

    AnaBax

    ReplyDelete