Sunday, August 16, 2009

ΧΡΙΣΤΙΝΑ ΝΤΟΥΝΙΑ ''ΤΟ ΣΥΝΑΙΣΘΗΜΑΤΙΚΟ ΕΚΚΡΕΜΕΣ ΤΗΣ ΚΑΡΥΩΤΑΚΙΚΗΣ ΠΟΙΗΣΗΣ''


''.. Το 1924, χρονιά μάλλον της οριστικής διακοπής ακόμη και της φιλικής σχέσης που διατηρούσαν με την Πολυδούρη, ο Καρυωτάκης της αφιερώνει το ποίημα «Κυριακή». Η αδυναμία του ποιητικού υποκειμένου να βιώσει τις απλές χαρές των ανθρώπων, και φυσικά τον έρωτα, διαποτίζει
τους στίχους του.
''Ασε τον κόσμο στη χαρά του κ΄ έλα,ψυχή μου,να σου πω, σαν τραγουδάκι χαρωπό, ένα τραγούδι του θανάτου''.
Ο λαμπρός ήλιος της νεότητας αντικαθίσταται σταδιακά από τον μαύρο ήλιο της μελαγχολίας του Ζεράρ ντε Νερβάλ και των πένθιμων σκηνικών του Ε. Α. Πόε. Κάμαρες σκοτεινές και κλειστοί κήποι φιλοξενούν πληγωμένους εραστές και μοναχικούς αναστεναγμούς. Το μαύρο χρώμα, που κατακτά όλο και μεγαλύτερη θέση στην παλέτα του Καρυωτάκη, δεν οφείλεται ..''

Από το ''ΒΗΜΑ ΙΔΕΩΝ''

No comments:

Post a Comment