«Κι άλλαξεν εντός μου
η ροή του κόσμου».
Βιζυηνός
Ουδείς αναμάρτητος. Την ώρα που κοιτούσα τις απίστευτες εικόνες της κατάληψης του Κογκρέσου, τις σκηνές με τη φυγάδευση του αντιπροέδρου δύσμοιρου κ. Πενς, την κατάληψη του γραφείου της προέδρου της Βουλής των Αντιπροσώπων κυρίας Πελόζι, τον τύπο σαν καρνάβαλος να έχει θρονιαστεί στον «βασιλικό θρόνο» και βουλευτές να φορούν αντιασφυξιογόνες μάσκες, από καρέκλα σε καρέκλα κρυπτόμενοι, άδικα ίσως, θυμήθηκα τις δικές μας τις πομπές κάποια χρόνια σαν χθες. Μπορεί με την ηλικία να ξεχνώ ονόματα και πρόσφατα γεγονότα, αλλά η μνήμη έχει ασφαλίσει το παρελθόν.
Πάντως εμείς δεν φτάσαμε ως εκεί, με εξαίρεση το ανοιγμένο κεφάλι του Χατζηδάκη και του Κουμουτσάκου και τον προπηλακισμό του Πάγκαλου σε ταβέρνα. Δεν φτάσαμε ποτέ σε τέτοια γεγονότα σαν αυτά που είδαμε και που στιγμάτισαν τη Δημοκρατία της Υπερδύναμης. Μόνο το βράδυ της χούντας υπερβήκαμε σε αγριότητα τους Τραμπιστές.
Δεν θα σταθούμε στις αιτίες – κοινωνικός αποκλεισμός, τεράστια ανασφάλεια και φτώχεια, και οικονομικές διαφορές πρωτοφανείς. Θα περιοριστούμε στο να εξετάσουμε αν η εξέλιξη του προέδρου επηρεάστηκε και πώς την περίοδο πριν την υποψηφιότητά του και κατά τη διάρκεια της θητείας του.
No comments:
Post a Comment