Η ΝΟΤΑ ΕΦΥΓΕ

Πριν αρκετά χρόνια, στα 87 της, η Νότα γύρισε από το μεγάλο ταξίδι της χρονιάς-δυο το χρόνο-από την Αλάσκα. Την ρώτησα πώς ήταν ο καιρός. Απάντησε ψύχραιμα και σοβαρά όπως πάντα. ''Α, ήταν δροσερά. Είχε 5 βαθμούς''. Λίγα χρόνια μετά στα 90 θα πήγαινε στο Βιετνάμ με γκρουπ. Έχασε το αεροπλάνο. Δεν τα έβαλε κάτω, την επομένη πήρε μόνη το αεροπλάνο για την Καμπότζη, και συνάντησε τους υπόλοιπους στο Ανόι. Και λίγο μετά στις Ινδίες αρρώστησε. Άφησε το γκρουπ και την έφερε ο Δημοσθένης με πνευμονία. Όταν την είδα, της είπα ότι τώρα πια σ΄αυτήν  την ηλικία, θα πρέπει να σταματήσει τα ταξίδια. Μου απάντησε και πάλι αυστηρά να μην λέω ανοησίες και αν υποχρεωνόταν να μην ταξιδεύει, θα πέθαινε. 

Σήμερα η Νότα έφυγε για το Μεγάλο Ταξίδι. Πλήρης ημερών, με ζωή ταραχώδη-ΕΑΜ, κλπ- μας άφησε. Για λίγο βεβαίως. Θα πάω στο Καραβά του Πατέρα της-Κανέλης- μια  και θα την θυμηθώ. Θα θυμηθώ πώς μας ''μάλωνε'' στην Μάκρη ,τηγανίζοντας πατάτες. ''Καλά εσείς οι δύο  όλη μέρα μπλα μπλα  βλακείες λέτε. Τουλάχιστον γράφτε τα σε κανένα βιβλίο μπας και σας βγάλουν καμμία σύνταξη! Σύνταξη πήραμε, αλλά όχι από τα βιβλία..Τι να πρωτοθυμηθώ από αυτήν την γυναίκα -περιβόλι?

Συλλυπητήρια στον συνεργάτη του μπλογκ και φίλο Δημοσθένη και στην Άννα Τσαντίλη.