''Το να εορτάζει κανείς την παταγώδη αποτυχία μιας κυβέρνησης, πνιγμένη στην αυταπάτη, στην άγνοια κινδύνου και στην ανικανότητα, δεν είναι κάτι νέο. Στην Ευρώπη, θυμάμαι δεκάδες κυβερνήσεις, ακόμη και ισχυρών κρατών, να διαπιστώνουν έκπληκτες ότι έχουν αποτύχει στη στρατηγική τους - και να την τροποποιούν -, ή στη διαχείριση της υλοποίησης του προγράμματός τους - και να ανασχηματίζονται ή να καταφεύγουν στις κάλπες και να εξαφανίζονται.
Επομένως οι εορτές των αποτυχημένων κυβερνώντων ακούονται σαν εορτές ρωμαίων αυτοκρατόρων την ώρα που Ούννοι βρίσκονταν προ των πυλών.
Αλλά και ο εορτασμός των επίδοξων νικητών ενόψει νικηφόρων γι' αυτούς εκλογών φωτογραφίζει το αμήχανο καταφύγιο ενός συστήματος, που διαισθάνεται ή στην καλύτερη περίπτωση συνειδητοποιεί ότι η αναμέτρηση με την πραγματικότητα κατέληξε σε συντριβή του ίδιου και της κοινωνίας. Σε φιάσκο ενός μοντέλου που τράφηκε από τις ρίζες μιας εξίσου αποτυχημένης εμφύλιας σύρραξης.
Και δεν μπορούμε να επαναπαυτούμε στις λιγοστές νίκες που κατακτήσαμε και στο βιοτικό επίπεδο που..''
No comments:
Post a Comment