Friday, April 22, 2016

''GAME OVER'' ΑΠΟΣΠΑΣΜΑΤΑ ΑΠΟ ΤΟ ΒΙΒΛΙΟ ΤΟΥ Γ.ΠΑΠΑΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΥ ΚΑΙ ΠΑΡΟΥΣΙΑΣΗ ΤΟΥ Ν.ΤΣΙΝΤΣΙΝΗ

Η ιστορία ξεκινά με έναν θρίαμβο. Τη νίκη του ΠΑΣΟΚ τον Οκτώβριο του 2009. Κι ύστερα έρχονται οι θύελλες. Στην έκτη επέτειο του Καστελλόριζου ο Γιώργος Παπακωνσταντίνου δημοσιεύει τον δικό του απολογισμό για την περίοδο που ήταν υπουργός – περίοδο η οποία συνιστά τομή στη μεταπολιτευτική ιστορία. «ΤΑ ΝΕΑ» διάβασαν το βιβλίο του πρώην υπουργού Οικονομικών που κυκλοφορεί το Σάββατο στα βιβλιοπωλεία. Και δημοσιεύουν στις επόμενες σελίδες δύο αποσπάσματα που θα συζητηθούν. Το πρώτο περιγράφει λεπτό προς λεπτό τις επαφές και τις εσωτερικές συνομιλίες της κυβέρνησης πριν από το διάγγελμα Παπανδρέου στο Καστελλόριζο – την αφετηρία της μνημονιακής οδύσσειας. Και το δεύτερο, πολύ μεταγενέστερο, αφηγείται την περίοδο της Προανακριτικής για τη λίστα Λαγκάρντ, οπότε ο Παπακωνσταντίνου αποκαλύπτει τι άκουσε στα ιδιωτικά ραντεβού με τους πολιτικούς του διώκτες.
ΤΟ ΜΑΥΡΟ ΚΟΥΤΙ ΤΟΥ ΜΝΗΜΟΝΙΟΥ..Ν.ΤΣΙΝΤΣΙΝΗΣ
Με αξιοθαύμαστη ταχύτητα η κυβερνητική πλειοψηφία έφερε στη Βουλή πρόταση σύστασης Προανακριτικής Επιτροπής για να διερευνήσει τυχόν ευθύνες μου - αποκλειστικά και μόνο δικές μου.
Ηδη μία μέρα μετά τις αποκαλύψεις, ο πρόεδρος του ΠΑΣΟΚ με είχε διαγράψει από το κόμμα με μια απλή ανακοίνωση - πριν από οποιαδήποτε διερεύνηση της υπόθεσης. Ηταν ή ο δικός του πολιτικός θάνατος ή ο δικός μου. Το κόμμα μου συνεπώς με έριξε στα σκυλιά. Την ίδια στιγμή το μήνυμα που εξέπεμπαν όλα τα κόμματα που στήριζαν την κυβέρνηση και πολλαπλασιαζόταν στα Μέσα ήταν πολύ καθαρό: Μην κοιτάτε παραπέρα. Να ο ένοχος στο σκάνδαλο της λίστας Λαγκάρντ. Ορίστε, αφαίρεσε τα ονόματα των συγγενών του. Ηταν εξαιρετικά βολικό όλο αυτό.
Στην αρχή των εργασιών της Προανακριτικής Επιτροπής, ο πρόεδρός της ζήτησε απ' όλους να αποφύγουν δημόσιες δηλώσεις και παρουσίες στα Μέσα, καθώς δεν επιτρεπόταν η δημοσιοποίηση των εργασιών της επιτροπής. Αντ' αυτού, υπήρξαν πάνω από εκατό εμφανίσεις...ΑΠΟΣΠΑΣΜΑ 1.. 
 Κατά τη διάρκεια του πρωινού [της 22ας Απριλίου 2010] μου τηλεφώνησε ο Βόλφγκανγκ Σόιμπλε. Μέχρι εκείνη τη στιγμή, η Γερμανία δίσταζε να συναινέσει στην ενεργοποίηση του μηχανισμού· τόσο δημόσια όσο και σε ιδιωτικές συζητήσεις έλεγαν ότι ήταν ακόμα νωρίς. Εκείνο το πρωινό, όμως, ο γερμανός υπουργός Οικονομικών ήθελε να μου πει ότι εάν η Ελλάδα αποφάσιζε να ζητήσει την ενεργοποίηση, η Γερμανία δεν θα έφερνε αντίρρηση. Είχαμε φτάσει στο σημείο «τελευταίας ευκαιρίας» - το περίφημο ultima ratio. Μίλησα με συναδέλφους μου και σε άλλες ευρωπαϊκές πρωτεύουσες και με τον ευρωπαίο επίτροπο. Ολοι θεωρούσαν πως είχαμε φτάσει πλέον σε ένα σημείο όπου κάθε περαιτέρω καθυστέρηση εγκυμονούσε μεγάλους κινδύνους....
ΑΠΟΣΠΑΣΜΑ2..

No comments:

Post a Comment