Η αποχώρηση του ΔΝΤ από την ομάδα εποπτείας της ελληνικής
οικονομίας έπρεπε από καιρό να είναι βασικός στόχος της χώρας στην
πορεία σταδιακής απεμπλοκής από τα μνημόνια. Στην πραγματικότητα, από
την εποχή του 2010, όταν συμφωνήθηκε το πρώτο Μνημόνιο, η συμμετοχή του
ΔΝΤ στην ομάδα των δανειστών δεν ήταν ούτε αναγκαία ούτε φυσιολογική.
Μέχρι τότε το ΔΝΤ καμιά αρμοδιότητα δεν είχε σε θέματα ευρωζώνης, καθώς η
παρέμβασή του χρειάζεται μόνο σε συναλλαγματικές κρίσεις και για τον
λόγο αυτόν ο Τρισέ ως πρόεδρος της ΕΚΤ και ο Γιούνκερ ως πρόεδρος του
Eurogroup είχαν αντιδράσει με σφοδρότητα στην ανάμειξή του. Το γεγονός
επίσης ότι οι πολιτικές του ΔΝΤ σημείωναν παντού κραυγαλέα αποτυχία,
ακόμα και πριν αποκαλυφθεί το φιάσκο με τους λανθασμένους
δημοσιονομικούς πολλαπλασιαστές, το έφερνε σε αντίθεση με την πιο ήπια
προσαρμογή που είχε υιοθετηθεί στην Ευρώπη μετά την κρίση του 2008.
Το «περίστροφο» εκπυρσοκρότησε
Κατά έναν ανεξήγητο τρόπο όμως η προσφυγή στο ΔΝΤ..
No comments:
Post a Comment