''Απλωμένο στο διάστημα μιας δεκαεξαετίας (1990-2006), το ολιγοσέλιδο
έργο της Κλαίρης Μιτσοτάκη («Η πριγκίπισσα Τίτο κι εγώ», «Flora
Mirabilis», «Μετάλλια» και «Σωρείτες») διαθέτει αισθητική ενέργεια και
πνευματική βαρύτητα. Η συγγραφέας υποβάλλει σιωπηρά τα ουσιώδη ερωτήματα
που κινητοποιούν την αφηγηματική της περιπέτεια, επιδιώκοντας να
κατανοήσει εντελέστερα την ύλη που ερευνά: τη φύση, τις σχέσεις και τα
ανθρώπινα κίνητρα σε καθοριστικές στιγμές και κρίσιμες εποχές, όπως
είναι η ανάδυση της ατομικής ταυτότητας στη μακρινή απαρχή των νεότερων
χρόνων («Η πριγκίπισσα Τίτο και εγώ»), η είσοδος του προαστικού ήθους
στον κατακερματισμένο ασθματικό χρόνο της αστικής ζωής («Flora
Mirabilis»), η αλλαγή ρότας και η εμβολή σύγχυσης μέσα στη ρουτίνα της
καθημερινότητας ή η μετατροπή του κατακτητή σε θύμα του σύμπαντος που
έχει αλώσει («Σωρείτες»). Προϊόν όχι διάχυσης και αφθονίας αλλά
στενότητας, ανάγκης και στοχασμού, το μείγμα ποίησης, μυθοπλασίας και
δοκιμίου, στο οποίο καταφεύγει η πεζογράφος, είναι κτισμένο με τη
μαστορική του χειροποίητου – εμφανίζεται με άλλα λόγια λιτό, πλαστικό
και..''
No comments:
Post a Comment