Friday, September 20, 2013

Αυτοί είναι αντιφασίστες; του ΝΙΚΟΥ ΜΠΙΣΤΗ

''..Μετά από λίγες ώρες με πήρε ένας φίλος από το Κερατσίνι. «Μέχρι να γίνει το μεγάλο συλλαλητήριο, δεν κατεβαίνεις στο μικρό που θα γίνει στο Κερατσίνι;». Αρνήθηκα κατηγορηματικά γιατί ήξερα ότι ανάμεσα στους διαδηλωτές θα ήταν και «αντιφασίστες» σαν τους φασίστες που αντιμετώπισα το άλλο πρωί. Το βράδυ είδα στην τηλεόραση όσα είδατε και εσείς. Επίθεση στο αστυνομικό τμήμα Κερατσινίου, φωτιές, λεηλασίες μαγαζιών. Στην Πάτρα, επίθεση με μολότωφ στο Δημαρχιακό Μέγαρο και πάει λέγοντας. Και αυτό υποτίθεται ότι ήταν αντιφασιστική συγκέντρωση κατά της Χρυσής Αυγής.
Παρ' όλα αυτά πιστεύω ότι η ελληνική κοινωνία ταρακουνήθηκε και υπάρχει μια μικρή πιθανότητα να βγει κάτι καλό μέσα από το τραγικό γεγονός. Αρκεί τα κόμματα του Συνταγματικού Τόξου να αρθούν στο ύψος των περιστάσεων. Να γίνουν όλοι σοφότεροι: κάποιοι να αντιληφθούν ότι κάνανε λάθος στον τρόπο που προσπάθησαν να διαχειριστούν και να αξιοποιήσουν τη λαϊκή αγανάκτηση και κάποιοι άλλοι να συνειδητοποιήσουν ότι είναι αδιέξοδη μια πολιτική που θέλει να πετάξει εκτός συνταγματικού τόξου την αξιωματική αντιπολίτευση. Ότι υπάρχει πολιτική ζωή πέρα από το δίλημμα μνημόνιο-αντί μνημόνιο, ότι οι νεοναζί που είναι αντιμνημονιακοί και σε αυτή τη φάση αντισυστημικοί αποτελούν εχθρό για τη δημοκρατία και για όλους. Η πρώτη αντίδραση από τη ΝΔ και τον ΣΥΡΙΖΑ έδειξε ανωριμότητα. Αντί να κοιτάξουν μπροστά, όρθωσαν τείχη από το παρελθόν. Ο πρόεδρος του ΣΥΡΙΖΑ βρήκε τη στιγμή να κατηγορήσει τον πρωθυπουργό και ο κ. Λαζαρίδης να «θέσει» τον ΣΥΡΙΖΑ εκτός συνταγματικού τόξου. Σαν να μην υπήρχε νεκρός από τη Χρυσή Αυγή και σαν να μπορούσαν να συνεχίσουν σαν να μη μεσολάβησε τίποτε το προσοδοφόρο και για τους δυο παιγνίδι της πόλωσης. Μόνο που αυτή τη φορά τα γεγονότα ήταν πεισματάρικα, η κοινή γνώμη απαιτητική και σιγά-σιγά το σκηνικό άρχισε να αλλάζει. Σαμαράς και Βενιζέλος χάραξαν γραμμή μηδενικής ανοχής, οι δηλώσεις Δένδια ήταν συγκεκριμένες και καλούσαν όλες τις δυνάμεις του Συνταγματικού Τόξου να συμβάλουν στη θεσμική αυστηροποίηση, ο ΣΥΡΙΖΑ μετά την αρχική άρνηση Σκουρλέτη δείχνει να προσανατολίζεται σε συμμετοχή, ο Παπαδημούλης θυμήθηκε τα νιάτα του στο ΚΚΕ εσωτερικού και συνέβαλε στη Βουλή στη διαμόρφωση ενωτικού αντιφασιστικού κλίματος, ο Κουβέλης ήταν σωστός, ο Καμμένος έστω εξ ανάγκης κατάλαβε ότι το λιντσάρισμα είναι ένα και καθόλου ψυχολογικό, το ΚΚΕ δείχνει να μπαίνει -έστω με τον δικό του τρόπο- στο γενικό κλίμα. Σαν κάτι να γίνεται. Δεν ξέρω αν θα φτάσουμε σε πανδημοκρατικό συλλαλητήριο. Τουλάχιστον να συνεννοηθούμε. Άντε, γιατί θέλω να συνεχίσω να ζω σε αυτή τη χώρα που, όσο κι αν με εκνευρίζει, την αγαπώ. Και γιατί δεν θέλω κανένας........ (βάλτε ό,τι "γαλλικό" θέλετε) να μου κόβει τον περίπατό μου..''.

No comments:

Post a Comment