''ΕΠΙ ΞΥΡΟΥ ΑΚΜΗΣ'', Β. ΑΠΟΣΤΟΛΟΠΟΥΛΟΥ

''..Η αφήγηση των παθών του Εμφυλίου δεν έχει τέλος. Εξήντα χρόνια από τη λήξη του, και παρά το πλήθος των μαρτυριών που έχουν δει το φως, υπάρχουν καθώς φαίνεται περιθώρια για να αποτελέσει ένα αυτοβιογραφικό κείμενο συγκλονιστικό γεγονός. Οχι εξαιτίας της ηρωικής εξιδανίκευσης που, όπως ήταν φυσικό, επικράτησε στους κόλπους της αγρίως κυνηγημένης μετεμφυλιακής Αριστεράς. Ούτε και διότι η εξιδανίκευση αυτή μετατράπηκε σε πανεθνικής κλίμακας ιδεολογικό ανακλαστικό από το 1974 και μετά. Αλλά διότι με το ήθος της γραφής του ένα κείμενο είναι δυνατόν να αποτυπώσει την ιερότητα του απελπισμένου ανθρώπου που, συνειδητοποιώντας πως παγιδεύτηκε θανάσιμα, αγωνίζεται ταυτόχρονα να διατηρήσει αλώβητη την ακεραιότητα της προσωπικής του ηθικής. Το αυτοβιογραφικό χρονικό του Βασίλη Αποστολόπουλου (1917-2003) «Επί ξυρού ακμής. Ενας «κομμένος» αντάρτης του ΔΣΕ στα βουνά της Ρούμελης» (Βιβλιόραμα, σελ. 207) αποτελεί μια τέτοια ιστορία..''
Ελισάβετ Κοτζιά, ''ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ''

Διαβάστε περισσότερα..