ΣΕ ΠΟΙΟΝ ΑΝΟΙΚΕΙ Η ΠΟΛΗ
Σε ποιον ανήκει η Βία που καταλαμβάνει την εικόνα της πόλης και θεατροποιείται από τα μέσα ενημέρωσης; Αυτά μεταδίδουν εικόνες που δεν έχουν κανένα περιεχόμενο, πέρα από την Βία, χωρίς να συνδέονται με κάποιο νόημα. «Ανεξέλεγκτοι κουκουλοφόροι» επιτίθενται διαρκώς στο μαγαζί του εμποράκου: «Θέλουν να μας κάψουν χωρίς λόγο, γιατί εμάς;» είναι το ερώτημα που επαναλαμβάνουν ιδιοκτήτες και υπάλληλοι των μαγαζιών. Η από- νοηματοδότηση της εξέγερσης και η απομόνωση των εξεγερμένων από κάθε έλλογο στοιχείο είναι το πιο σκληρό επιχείρημα της εξουσίας ενάντιά τους. Η στροφή της Βίας ενάντια στην υλικότητα της πόλης και τα επαγγέλματα σπέρνει εύκολα αμφιβολίες για τις πραγματικές προθέσεις. Ταυτίζει τη μαθητική νεανική εξέγερση αυθόρμητα με την ίδια τη Βία της εξουσίας , ενώ δεν αφήνει περιθώρια να ακουστούν οι πραγματικές επιθυμίες ή η βούληση των εξεγερμένων. Μετά από 15 ημέρες, πολλοί συνεχίζουν να αναρωτιούνται τι θα συμβεί από εδώ και πέρα. Σχεδόν με απάθεια, μερικοί ετοιμάζονται για το επόμενο γεγονός. Η πυκνότητα και η συνέχεια των συγκρούσεων έχει αμβλύνει πλέον την αντίδρασή μας απέναντι στη Βία. H Bία αρχίζει να γίνεται μέρος της καθημερινότητας της πόλης και νομιμοποιεί εύκολα την επιβολή ενός νέου σκληρού κανόνα. Η ανοχή των δυνάμεων της τάξης την πρώτη ημέρα των επεισοδίων είχε φανερά αυτό τον στόχο.
Συνήθως η Βία της Εξουσίας ταυτίζεται με την προσπάθεια της να επιβάλει τον Κανόνα, να φέρει στα μέτρα της τη ζωντανή δράση ή αντίδραση των υπηκόων της. Από την άλλη μεριά η καθαρή βία είναι η έκφραση μιας πραγματικής επιθυμίας γιατί προέρχεται από τη ζωή. Περιέχει μέσα της ένα μυθικό όραμα που μπορεί να επιτευχθεί μόνο μέσα από την κάμψη και φθορά του ισχύοντος. Αυτός ο κόπος και η ένταση περιέχουν και βία, που γρήγορα ταυτίζονται και συμπλέουν με την θεραπεία όλων των κανόνων που επιβάλλουν αλλοτρίωση και υποταγή. Η καθαρή βία δεν μπορεί να είναι εγκλωβισμένη μόνο σε μια απάντηση που δίνουμε στην άδική επιβολή του ανεπιθύμητου Κανόνα της εξουσίας , ούτε ακόμα να είναι απογυμνωμένη από νοήματα. Σε μια αναφορά του ο W.Benjamin, στο κείμενο του Göttliche Gewalt, που αναφέρεται στην καθαρή, άμεση - θεϊκή βία, ‘reine, unmittelbare Gewalt’, θεωρεί ότι αυτή είναι καταστροφική για τον Κανόνα του νόμου, καθαρτήρια και χωρίς αιματοχυσία θανατηφόρα (GS 2.1:199/SW 1:249). Η αμφίθυμη και αντιφατική σχέση του Benjamin με τη Βία σε αυτήν την παράγραφο εκφράζει το σημαντικότερο δίλλημα που ζουν τα παιδιά καθώς καθημερινά ξεχύνονται στους δρόμους: Δεν μπορεί να υπάρχει κάθαρση χωρίς Βία, αλλά η Βία αναμιγνύεται εύκολα με το αίμα και την εκδίκηση και οδηγεί σε μία κρίση χωρίς εύκολη επιστροφή. Είναι δύσκολο να οριοθετήσει κανείς ένα αγωνιστικό πνεύμα που δεν θα στηρίζεται σε ‘αντίποινα, σε μίσος και δεν θα ταυτίζεται με υλικά συμφέροντα’ (Hannah Arendt, 1970: 70).
Η αποχή πολλών πολιτών από την πολιτική έκφραση της νεανικής μαθητικής εξέγερσης οδηγεί αυτούς που απομένουν στον αγώνα να διατηρούν και να μετασχηματίζουν τη βίαια συνομιλία τους με την εξουσία σε ένα ακήρυχτο πόλεμο. Σε αυτόν η κατάσταση της ανοιχτής έκτακτης ανάγκης κινδυνεύει να γίνει πλέον καθεστώς.
Η καθαρτήρια πρόταση της πλειοψηφίας του Λαού για την παραίτηση της κυβέρνησης και τον αφοπλισμό όλων των δυνάμεων της ανοιχτής Βίας, είναι το σημαντικότερο βήμα που μπορούμε να κάνουμε σήμερα. Η προστασία των αδύνατων, των ανήλικων, των φτωχών, των ηλικιωμένων, που υποφέρουν από την καθεστωτική Βία, καθώς και η προστασία του καθημερινού φυσικού και Κοινωνικού Περιβάλλοντος της Πόλης είναι τα ελάχιστα άμεσα μέτρα που μπορούν να ζητήσουμε.
- Μαζικό Κίνημα Υπογραφών και email με κεντρική πρόταση την παραίτηση της κυβέρνησης, με στόχο και πολιτικό αίτημα η επόμενη κυβέρνηση να προχωρήσει στην άμεση ριζική εκπαιδευτική μεταρρύθμιση και τον αφοπλισμό όλων των δυνάμεων της κρατικής Βίας, εξασφάλιση ενός μορατόριουμ για την αντιμετώπιση της Κοινωνικής Κρίσης και της κοινωνικής Βίας
- Όλη η πόλη με την αποχώρηση των ΜΑΤ και όλων των δυνάμεων καταστολής και βιας να γίνει άμεσα ένας ανοιχτός και προστατευμένος χώρος διαλόγου και εκδηλώσεων της μαθητικής και νεανικής εξέγερσης
Οι Αναφορές του κειμένου:
Walter Benjamin, Gesammelte Schriften (GS). ed. Rolf Tiedemann and Hermann Schweppenhäuser, 7 vols in 15 (Frankfurt am Main: Suhrkamp, 1972.89
Hannah Arendt, On Violence (San Diego, New York, London: Harcourt Brace & Company, 1970), 70
Από μία μικρή παρέα τεσσάρων από 15 μέχρι 55 και στην οποία ο καθένας συνεισέφερε στο κείμενο ότι μπορούσε.
Φλώρα Τζελέπογλου, Σωτήρης Χτούρης 20.12.2008
Συνήθως η Βία της Εξουσίας ταυτίζεται με την προσπάθεια της να επιβάλει τον Κανόνα, να φέρει στα μέτρα της τη ζωντανή δράση ή αντίδραση των υπηκόων της. Από την άλλη μεριά η καθαρή βία είναι η έκφραση μιας πραγματικής επιθυμίας γιατί προέρχεται από τη ζωή. Περιέχει μέσα της ένα μυθικό όραμα που μπορεί να επιτευχθεί μόνο μέσα από την κάμψη και φθορά του ισχύοντος. Αυτός ο κόπος και η ένταση περιέχουν και βία, που γρήγορα ταυτίζονται και συμπλέουν με την θεραπεία όλων των κανόνων που επιβάλλουν αλλοτρίωση και υποταγή. Η καθαρή βία δεν μπορεί να είναι εγκλωβισμένη μόνο σε μια απάντηση που δίνουμε στην άδική επιβολή του ανεπιθύμητου Κανόνα της εξουσίας , ούτε ακόμα να είναι απογυμνωμένη από νοήματα. Σε μια αναφορά του ο W.Benjamin, στο κείμενο του Göttliche Gewalt, που αναφέρεται στην καθαρή, άμεση - θεϊκή βία, ‘reine, unmittelbare Gewalt’, θεωρεί ότι αυτή είναι καταστροφική για τον Κανόνα του νόμου, καθαρτήρια και χωρίς αιματοχυσία θανατηφόρα (GS 2.1:199/SW 1:249). Η αμφίθυμη και αντιφατική σχέση του Benjamin με τη Βία σε αυτήν την παράγραφο εκφράζει το σημαντικότερο δίλλημα που ζουν τα παιδιά καθώς καθημερινά ξεχύνονται στους δρόμους: Δεν μπορεί να υπάρχει κάθαρση χωρίς Βία, αλλά η Βία αναμιγνύεται εύκολα με το αίμα και την εκδίκηση και οδηγεί σε μία κρίση χωρίς εύκολη επιστροφή. Είναι δύσκολο να οριοθετήσει κανείς ένα αγωνιστικό πνεύμα που δεν θα στηρίζεται σε ‘αντίποινα, σε μίσος και δεν θα ταυτίζεται με υλικά συμφέροντα’ (Hannah Arendt, 1970: 70).
Η αποχή πολλών πολιτών από την πολιτική έκφραση της νεανικής μαθητικής εξέγερσης οδηγεί αυτούς που απομένουν στον αγώνα να διατηρούν και να μετασχηματίζουν τη βίαια συνομιλία τους με την εξουσία σε ένα ακήρυχτο πόλεμο. Σε αυτόν η κατάσταση της ανοιχτής έκτακτης ανάγκης κινδυνεύει να γίνει πλέον καθεστώς.
Η καθαρτήρια πρόταση της πλειοψηφίας του Λαού για την παραίτηση της κυβέρνησης και τον αφοπλισμό όλων των δυνάμεων της ανοιχτής Βίας, είναι το σημαντικότερο βήμα που μπορούμε να κάνουμε σήμερα. Η προστασία των αδύνατων, των ανήλικων, των φτωχών, των ηλικιωμένων, που υποφέρουν από την καθεστωτική Βία, καθώς και η προστασία του καθημερινού φυσικού και Κοινωνικού Περιβάλλοντος της Πόλης είναι τα ελάχιστα άμεσα μέτρα που μπορούν να ζητήσουμε.
- Μαζικό Κίνημα Υπογραφών και email με κεντρική πρόταση την παραίτηση της κυβέρνησης, με στόχο και πολιτικό αίτημα η επόμενη κυβέρνηση να προχωρήσει στην άμεση ριζική εκπαιδευτική μεταρρύθμιση και τον αφοπλισμό όλων των δυνάμεων της κρατικής Βίας, εξασφάλιση ενός μορατόριουμ για την αντιμετώπιση της Κοινωνικής Κρίσης και της κοινωνικής Βίας
- Όλη η πόλη με την αποχώρηση των ΜΑΤ και όλων των δυνάμεων καταστολής και βιας να γίνει άμεσα ένας ανοιχτός και προστατευμένος χώρος διαλόγου και εκδηλώσεων της μαθητικής και νεανικής εξέγερσης
Οι Αναφορές του κειμένου:
Walter Benjamin, Gesammelte Schriften (GS). ed. Rolf Tiedemann and Hermann Schweppenhäuser, 7 vols in 15 (Frankfurt am Main: Suhrkamp, 1972.89
Hannah Arendt, On Violence (San Diego, New York, London: Harcourt Brace & Company, 1970), 70
Από μία μικρή παρέα τεσσάρων από 15 μέχρι 55 και στην οποία ο καθένας συνεισέφερε στο κείμενο ότι μπορούσε.
Φλώρα Τζελέπογλου, Σωτήρης Χτούρης 20.12.2008
No comments:
Post a Comment